ارتباط و مقایسه باورهای کمال گرایی(مثبت ومنفی) با رفتارهای خودناتوان ساز در دانشجویان سال سوم دانشگاههای تهران

چکیده: هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه کمال گرایی (مثبت/ منفی) با رفتارهای خود ناتوان ساز و همچنین مقایسه این متغیرها در دختران و پسران است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. تعداد 360 نفر (170پسر و190 دختر) از دانشجویان سال سوم کارشناسی رشته های مختلف علوم انسانی، فنی و مهندسی، و علوم پزشکی دانشگاههای تهران بر اساس نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و در این پژوهش شرکت کردند. برای سنجش باورهای کمال گرایانه، از مقیاس کمال گرایی فراست (fmp) و برای سنجش رفتارهای خود ناتوان ساز از مقیاس خود ناتوان سازی جونز و رودوالت (shs) استفاده شد. داده های پژوهش توسط روشهای آماری همبستگی و تحلیل رگرسیون و آزمون مقایسه ی میانگین (آزمونt) مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بین کمال گرایایی و رفتارهای خود ناتوان ساز همبستگی مثبت (01/0 p<) وجود دارد. بین بعد کمال گرایی مثبت با رفتارهای خود ناتوان ساز رابطه منفی (01/0 p<) و بعد کمال گرایی منفی با رفتارهای خود ناتوان ساز رابطه ی مثبت (01/0 p<) وجود دارد و هر دو این ابعاد می توانند تغییرات مربوط به خود ناتوان سازی را به صورت معنی دار (001/0 p<) پیش بینی کنند. نتایج آزمون مقایسه میانگین نشان داد که بین کمال گرایی دختران و پسران تفاوت معناداری (05/0p<) وجود دارد و کمال گرایی منفی پسرا ن به صورت معنی داری (001/0p<) بالاتر از دختران است ولی در کمال گرایی مثبت بین دختران و پسران تفاوت معناداری (05/0 p>) مشاهده نشد.